Pan doktor wygląda.
Wygląda na profesjonalistę: biały kitel, stetoskop, okulary na nosie, siwy włos.
Wygląda też na mnie z lekką dezaprobatą.
- Ma pani wizytę za 30 minut dopiero.
- Wiem, ale za drzwiami nikogo nie ma, a ja się naprawdę źle czuję.
- No topszszsz... - robi zamaszysty ruch dłonią zezwalając na wejście - Co mogę dla pani zrobić?
- Bolą mnie stawy i mięśnie, kaszlę, coś rzęzi mi w płucach, boli mnie głowa, bardzo kręci mi się w głowie. A moja córka ma zapalenie oskrzeli.
- Aha. Zbadamy płuca. Oddychać-nie oddychać... E, nic tu nie ma. Jest pani przeziębiona.
- Ale mi słabo...
- Och, to proszę iść do apteki i coś sobie kupić.
- Ale co???
- Cokolwiek.
- Nie rozumiem.
- No coś na kaszel, jakąś witaminę C, może gripex...
- I to wszystko?
- A co więcej?
Wyłażę z gabinetu rzężąc cichutko. Łapię się błogosławionych ścian. Kaszlę rozdzielająco.
Tak się choruje.
W ciszy, z godnością, a nie jakieś tam mazgajenie się.
Do roboty won!
środa, 23 maja 2018
Subskrybuj:
Posty (Atom)
Popularne posty
-
Wyobrażam sobie, jak wyglądałaby ta rozmowa, gdyby była prowadzona w porządnym, konserwatywnym domu, którego mieszkańcy żyją zgodnie z trady...
-
15 lat temu, kiedy zamieszkaliśmy z Małżonem w jednym mieszkaniu, Teściowie sprawili nam pierwszy prezent do domu - deskę do prasowania. Ni...
-
To się w głowie nie mieści, ile człowiek się musi namęczyć, zanim wyprowadzi dziecko na ludzi! - Zuzia, zagramy w cztery paszporty? - zaga...