Rytualna pogawędka z Zuzią - odbywana dzień w dzień po przedszkolu.
(Zaczynamy spokojnie, lekką rozgrzewką.)
- Jak w przedszkolu?
- Dobrze.
(Ok. Teraz coś trudniejszego)
- A co robiliście?
- Bawiliśmy się.
(Dobrze. Zawęźmy problem)
- A w co?
- Eeeee..... w jeża...
(Drążmy nieustraszenie)
- A co było na obiad?
Zawiesiła się. Wzrok katatonika sfokusowany na telewizorze. Nie dziwota: w końcu na dziecięcym kanale leci ten palant, co ma jakieś zadanie do wykonania - "rycerzem będąc chcę postarać się" - wrzeszczy zapalczywie.
(Rycerzem-będąc-chcę-postarać-się. Co to za składnia? Kto tak mówi? Kto jest autorem tego bon motu?)
- Nnnnnooooo więęęęc.....
- Taaaak?
- Nnnnnoooo ....
(Ha! gdyby Mary Shelley usłyszała niezborną wypowiedź Zuzki, to by gromko zakrzyknęła: "it's alive!")
- ... jak wyginęły dinozaury.
A teraz to mnie zatkało.
Musiała wyczuć skubana, że atmosfera zgęstniała, bo oderwała wzrok od telewizora. Fotografia dokumentująca jej jasne oblicze, stanowić może ilustrację hasła encyklopedycznego "wiek niewinności".
- Naprawdę mamusiu. Nie ściemniam - mówi patrząc na mnie spokojnie, a powieka nawet jej nie drgnie. Z błękitnych oczu wyziera się li i jedynie szczerość.
- Na obiad???!!!
- Buahahahahah - zarechotała - a to barszcz był.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Popularne posty
-
Wyobrażam sobie, jak wyglądałaby ta rozmowa, gdyby była prowadzona w porządnym, konserwatywnym domu, którego mieszkańcy żyją zgodnie z trady...
-
15 lat temu, kiedy zamieszkaliśmy z Małżonem w jednym mieszkaniu, Teściowie sprawili nam pierwszy prezent do domu - deskę do prasowania. Ni...
-
To się w głowie nie mieści, ile człowiek się musi namęczyć, zanim wyprowadzi dziecko na ludzi! - Zuzia, zagramy w cztery paszporty? - zaga...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz