- Prawda.
- A o czym jest?
- O dziewczynce, która dorasta, a jej mamusia jest trochę smutna, bo musi się z tym pogodzić.
- Ale mamo - rzuca lekko - wszyscy dorastają. Sama tak mówiłaś.
Rzuca kredkę na stół. Biegnie na paluszkach w stronę drzwi, nuci coś pod nosem. Słoneczne refleksy odbijają się w jej jasnych włosach, kiedy wybiega na podwórko.
No wiem, że mówiłam Gwiazdeczko. I co z tego.
I tak mi smutno.
Kocham Cię Córeczko ♡
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz